Türker İnanoğlu bir yandan filmlerini çekmeye, diğer yandan bu filmleri yurtiçi ve yurtdışında pazarlamaya devam ederken, sinema salonları satın alarak sinemacılığa başlar.

İnanoğlu sinema işletmeciliğine 1970’de, eski adı “Gürel” olan, içinde beş bin kişilik yazlık, bin kişilik de kışlık sinema bulunan mekânı arkadaşı Toros Karabulut ile ortaklaşa kiralayarak başlar. Büyük bir revizyon ve restorasyon çalışmasının ardından bin kişilik çok şık ve modern bir kapalı sinema ile dokuz bin kişilik bir bahçe sineması oluşturur. Benzeri günümüzde dahi olmayan bu sinemaya, o dönem çok popüler olan ve başrolünde kendi oğlu İlker’in oynadığı “Yumurcak” filmlerine atfen “Yumurcak” adını verir. Salon bir anda İstanbul’un en gözde mekânlarından biri olur ve insanlar şehrin her yerinden “Yumurcak”a film izlemeye gelirler.

İnanoğlu “Yumurcak” Sineması’nın yanı sıra bir dönem Beyoğlu “Saray”, Kadıköy “Reks”, Bahçelievler “Ünverdi” sinemaları ile Ankara’da Dedeman’lara ait üç salonun işletmeciliğini de üstlenir.

Günümüzde Türker İnanoğlu'nun işletmesini üstlendiği ve modern sinema işletmeciliği anlayışına uygun çok salonlu, ortalama seyircili, “butik sinema” modelinde çağdaş sinema salonları olarak her biri çağımızın dijital ve 3D teknolojileri ile donanmış olanaklarla sinemaseverlere hizmet veren mekânlar ise İnanoğlu’nun 1990’da İrfan Ünal’la satın alıp 4 salon haline getirerek Türkiye’de ilk “cep sineması”nı başlattığı Şişli “Kent”, Beyoğlu “Atlas”, Kavacık’taki “Boğaziçi” ve Maslak “TİM” sinemalarıdır.